VES: Beweringen Simons over staatsschuld en kasreserve zijn leugens
| waterkant | Door: Redactie
De Vereniging van Economisten in Suriname (VES) heeft in een artikel van haar meest recente publicatie VES Inzicht #61 hard uitgehaald naar de voorzitter van de Nationale Democratische Partij (NDP) Jennifer Simons.
Volgens de VES heeft Simons tijdens een ondro-oso bijeenkomst leugenachtige en onjuiste uitspraken gedaan over de verdwenen kasreserve en de staatsschuld.
De VES zegt ook dat het schuldenbeleid van de NDP de Surinaamse economie in ernstige problemen heeft gebracht en de rente- en aflossingsverplichtingen nog steeds als een molensteen aan de overheidsfinanciën hangen.
“De samenleving heeft een hoge prijs betaald voor het schuldbeleid van de vorige NDP-regering” aldus de VES in
Hieronder de exacte tekst van het VES artikel:
KASRESERVES VAN BANKEN WEL VERDUISTERDRecentelijk beweerde de voorzitter van de NDP op een ondro oso-partijbijeenkomst dat haar partij in de periode 2010-2020 een goed economisch beleid zou hebben gevoerd en dat er veel leugens daarover worden verspreid. Eén daarvan is de bewering dat er een deel van de kasreserves van banken is gestolen. Immers, de monetaire reserve – waarvan de vreemdevalutakasreserves van banken onderdeel zijn – was positief, terwijl de Centrale Bank winst maakte.
Dit is een verwarrende en onjuiste (leugenachtige) bewering, want de vreemdevalutakasreserves van banken – zijnde valuta van de Surinaamse
Het beste bewijs dat de valuta van de commerciële banken is verdwenen (gestolen) bij de Centrale Bank is de schuldbekentenis van de moederbank en het verzoek om een terugbetalingsregeling. De overeenkomsten daartoe zijn met alle betrokken banken ondertekend en de CBvS lost tot en met vandaag de opgebouwde schuld bij de banken af. Als er geen v.v.-kasreserve was verdwenen, waarom dan de schuldbekentenis en overeenkomsten voor terugbetaling?
Om dit in de toekomst te voorkomen, werd destijds met de CBvS ook afgesproken dat de v.v.-kasreserves die de commerciële banken bij haar aanhouden, “geringfenced” zouden worden.
Dus: een hekje eromheen, zodat de CBvS zou afblijven van deze middelen onder haar beheer, maar die geen eigendom en beheersmacht zijn van de Centrale Bank van Suriname.
Hoe is het misverstand ontstaan waardoor de CBvS aan de vreemde valuta van de burgers kon komen?
Focus op de deviezenopbouwWij moeten daartoe focussen op de opbouw van de monetaire (of deviezen)reserve. Deze bestaat uit onze goudvoorraad, trekkingsrechten van het IMF, vrije vreemde valuta en vreemdevalutakasreserves van banken. De netto monetaire reserve is de bovenstaande reserve minus de v.v.-kasreserves van de banken. De kasreserves zijn een aanzienlijk onderdeel van de monetaire reserves en bedragen momenteel circa de helft van de bruto monetaire reserve. De CBvS heeft in principe de vrije beschikkingsmacht over de netto monetaire reserve. Echter, niet over de v.v.-kasreserves van de banken.
Het is jammer dat de CBvS niet apart rapporteert over de bruto- en nettomonetaire reserve, ondanks oproepen daartoe in het kader van transparantie.
Bij het aantreden van deze regering was de bruto monetaire reserve positief, echter was de netto monetaire reserve negatief. Het bedrag van de bruto monetaire reserve was bijna USD 200 miljoen lager dan de v.v.-kasreserves van de banken. Het ontstane verschil geeft aan wat aan kasreserves is verdwenen. Dit zijn de harde feiten waartegen de leugens van de NDP-voorzitter niet bestand zijn.
Ook werden op de ondro oso-meeting onjuiste stellingen geponeerd inzake de staatsschuld van Suriname. Beweerd werd dat de staatsschuld niet wordt afgelost en dat de schuldpolitiek van de NDP wel juist was, omdat er werd geleend ten behoeve van het welzijn van het volk van Suriname.
Verkeerde weergaveHet is een onjuiste weergave van de feiten en een gevaarlijke populistische denkwijze, die absoluut niet van heuristische waarde is! Het schuldenbeleid van de NDP heeft de Surinaamse economie juist in ernstige problemen gebracht en de rente- en aflossingsverplichtingen hangen nog steeds als een molensteen aan de overheidsfinanciën.
Momenteel wordt circa 30% van de overheidsuitgaven daaraan besteed. Dit leidt tot verdringing van andere noodzakelijke overheidsuitgaven. Ook wordt onze sovereign credit rating ondermijnd, met slechte toegang tot de internationale kapitaalmarkt en hogere rentes tot gevolg. Ons bedrijfsleven ondervindt daarvan erg veel last.
De NDP-regering maakte het lenen voor consumptieve doeleinden tot een nationale sport. Leengrenzen van 60% BBP werden weggewuifd, waardoor de schuldquote steeg naar circa 150% BBP.
Het heeft erg veel moeite gekost om de schuld te herstructureren en beheersbaar te maken, waardoor deze was afgenomen tot circa 96% BBP per ultimo december 2024. In nominale termen is de totale staatsschuld door haircuts en aflossingen gedaald van circa USD 4 miljard naar ongeveer USD 3,3 miljard.
De schuld is toegenomen door leningen van het IMF, de IDB, de Wereldbank en anderen. Echter, tegen zeer zachte condities (langlopend en lage rente), waardoor de liquiditeitsdruk van de staatsschuld is afgenomen. Belangrijk is dat deze leningen niet zozeer consumptief zijn aangewend, maar voor de financiering van economische hervormingen.
Door deze zachte leningen kon het overheidsapparaat draaiende worden gehouden en was de druk van het IMF-aanpassingsprogramma minder zwaar. Het is jammer dat door de prioriteitsstelling vanuit de regering en het zwakke sociale beleid, de druk op de bevolking toch hoog bleef.
De samenleving betaaltDe samenleving heeft een hoge prijs betaald voor het schuldbeleid van de vorige NDP-regering. De architect van dit beleid besloot als een crimineel te vluchten en liet de Surinamers achter met de gebakken peren.
Met de leningen werd slechts heel tijdelijk verlichting gebracht voor de bevolking. Het uiteindelijke resultaat is een structurele toename van de armoede in Suriname. Lenen voor consumptie is geen houdbare zaak. Er mag geleend worden voor de financiering van projecten die cashflow en deviezen genereren, zoals bijvoorbeeld voor de participatie in de offshore olieontwikkeling. Dat levert toekomstige cashflows op waarmee de lening kan worden afgelost en welvaart kan ontstaan voor alle burgers.
Het valt te betwijfelen of de NDP heeft geleerd van haar gemaakte ernstige economische blunders. Het zou goed zijn als deze partij afstand neemt van het door haar gevoerde economische wanbeleid, wil zij een serieuze optie zijn voor de toekomst van ons geliefde Suriname.
[BRON: VES Inzicht #61]
| waterkant | Door: Redactie
