TOEKOMST BRUNSWIJK HANGT AAN EEN FLINTERDUN ZIJDEN DRAADJE
| united news | Door: Redactie
Foto: Vicepresident Ronnie Brunswijk, tevens voorzitter van de Abop. | Auteur: Armand Snijders.
Als er voor één politicus heel veel op het spel staat bij de verkiezingen, dan is het voor Abop-voorzitter Ronnie Brunswijk. Hij heeft zijn lot verbonden aan het resultaat dat zijn partij gaat halen.
In de verschillende – onbetrouwbare – peilingen worden de Abop steevast hooguit zes zetels toebedeeld, in het ongunstigste geval zijn het er slechts vier. Maar die peilingen vindt Brunswijk belachelijk, want “het kan nooit gebeuren dat de Abop vier zetels haalt. (…) Men wil paniek zaaien bij de Abop-gemeenschap.”
“Ze willen twijfels brengen bij de mensen,
Brunswijk gelooft echt dat hij zoveel stemmen binnen zal halen, dat de weg naar het presidentschap voor hem open ligt. Hij verliest daarbij echter de keiharde realiteit uit het oog: de Abop is vooral een partij die Marrons en weinig stemmers van andere bevolkingsgroepen trekt.
Ook al vinden Brunswijk en zijn partijgenoten dat het een echte bromki yari-partij is en dus een
Door verschillende factoren was zijn functioneren als vicepresident in de afgelopen vijf jaar ver onder de maat.
Vooropgesteld dat hij natuurlijk nooit vicepresident had mogen worden gezien zijn verleden, waarin hij in binnen- en buitenland tal van veroordelingen aan zijn broek heeft gekregen.
En niet voor de minste vergrijpen: in Nederland én Frankrijk kreeg hij bij verstek lange gevangenisstraffen wegens de betrokkenheid bij cocaïnehandel, in eigen land waren het vooral geweldsmisdrijven.
Dat hij het toch tot vicepresident schopte is vooral te danken aan de gebrekkige Kieswet, waarin niet is opgenomen dat mensen met een strafblad geen publieke functies mogen bekleden. En bovenal aan VHP-voorzitter Chandrikapersad Santokhi, die in 2020 de Abop nodig had om een regering te vormen en zelf president te worden en daarom aan alle eisen van Brunswijk voldeed.
Nu hij uiteindelijk ondanks alles vicepresident is, kunnen we de balans opmaken. Santokhi maakte het Brunswijk en zijn Abop(-ministers) zeker niet gemakkelijk, waardoor er al snel spanningen ontstonden, die tot nu toe voortduren. Brunswijk tuigde rond zijn kabinet een eigen netwerk op, waardoor het er op leek dat Suriname twee regeringen had.
Dat idee werd versterkt doordat Santokhi aparte regeringsvergaderingen belegde – naast de reguliere ministerraadsvergaderingen die door Brunswijk werden geleid – en daar vrijwel alle belangrijke besluiten nam.
Een van de voornaamste zaken die Brunswijk had kunnen forceren, was dat de behandeling van de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) op de agenda van De Nationale Assemblee gezet zou worden. Dat had hij in 2020, kort na zijn benoeming, ook beloofd tijdens een persconferentie.
Daar wordt sinds 1988 al door relevante groeperingen op gehamerd. Immers, met de WOB in de hand zijn regeerders en bestuurders verplicht openheid van zaken te geven over allerlei issues. Deze regering verzekerde daar serieus werk van te maken, maar er werd mee gedraald.
Ondanks allerlei schijnbewegingen van Assembleevoorzitter Marinus Bee (Abop) is het er uiteindelijk weer niet van gekomen. Waarschijnlijk wilde Brunswijk niet dat hij of zijn partij gedwongen konden worden de hele vuile was buiten te hangen.
Maar die was kwam vaak toch naar buiten, zeker als hij weer eens zijn boekje te buiten ging met geweldsincidenten (de kwestie Jason Pinas), het gelieg daarover in het hoogste college van staat en zijn onverantwoorde gedrag in zijn andere – dubieuze – hoedanigheden. Zoals als goudondernemer, als eigenaar van voetbalvereniging Inter Moengotapoe en bovenal als mati van de criminelen Piet Wortel en Joel ‘Bordo’ Martinus, de ondervoorzitter van de Abop.
Ondanks zijn reputatie en zijn bevlekte verleden – ook als vicepresident – gelooft Brunswijk er nog heilig in dat bij de aanstaande verkiezingen het pad naar het presidentschap zal worden geplaveid. De kans is echter eerder reëel dat hij veel minder dan de honderdduizend stemmen haalt waarop hij rekent.
En als hij zijn woord houdt, zal hij zich vervolgens terugtrekken uit de politiek. Dus het wordt erop of eronder voor hem. Zijn politieke toekomst hangt aan een flinterdun zijden draadje. Of dat gaat knappen, weten we zondagavond laat.
ANALYSE
| united news | Door: Redactie
