IS ER NOG HOOP VOOR SANTOKHI OM ZICH ALS DE VERLOSSENDE REDDER OP TE WERPEN?
| united news | Door: Redactie
Het is 25 november precies 2,5 jaar geleden dat de verkiezingen werden gehouden en de weg werd vrijgemaakt voor Chandrikapersad Santokhi om president te worden. En over 2,5 jaar mogen Surinamers, als alles goed gaat, opnieuw naar de stembus. Dus dit is een mooi moment om te evalueren of Santokhi voldoet aan de hooggespannen verwachtingen die er waren. Veel Surinamers vinden van niet en denken dat hij het land niet verder vooruit zal helpen. Wat maakt hem tot wat hij is geworden?
Santokhi was ruim tien jaar geleden na de verkiezingen van 2010 behoorlijk teleurgesteld dat het presidentschap aan zijn neus voorbij
En dat terwijl hij juist op het hoogtepunt van zijn populariteit was, na zijn succesvolle periode als minister van Justitie en Politie tijdens de derde regering-Venetiaan. In die periode had hij zelfs een belangrijke rol gespeeld bij de start van het roemruchte proces tegen de verdachten van de decembermoorden, waaronder hoofdverdachte Desi Bouterse. Dat juist hij Santokhi aftroefde, stak hem verschrikkelijk.
Oppositievoeren is geen vak dat Santokhi goed beheerst, dus hij wist in de eerste vijf jaar zich niet te profileren
Maar in 2020 was het dan eindelijk zo ver. De beerput van de inmiddels van het voetstuk gedonderde NDP was deels overgelopen en Santokhi trok deze keer tot zijn opluchting aan het langste eind. Zijn boodschap was vooral dat hij het allemaal anders zou doen en zou afrekenen met de corruptie en de patronage.
We weten inmiddels allemaal wat er van alle mooie beloftes terecht is gekomen. Vrijwel niets is waargemaakt, bijna geen enkel probleem is opgelost. Integendeel zelfs, er kwamen alleen maar meer problemen bij doordat Santokhi alles maar op zijn beloop laat. Zelden heeft een Surinaamse politicus zijn kiezers zo teleurgesteld.
Halverwege de regeerperiode is de samenleving nog slechter af dan toen Bouterse naar huis werd gestuurd. Waarbij aangetekend moet worden dat het land er in financieel en economisch opzicht misschien wel wat op vooruit is gegaan, maar dat vooral het volk de keiharde prijs betaald om dat te bewerkstelligen.
Volgens psycholoog Roy Bhikharie, die tevens voorzitter is van de buitenparlementaire Progressief Verheffende Partij (PVP), wil Santokhi zich heel graag spiegelen aan zijn voorganger. “Ik vermoed dat hij tegen beter weten in concurreert met Desire Delano Bouterse. Hij dupliceert hem en wil hem overtreffen.”
Daarnaast speelt er in de ogen van de psycholoog machtsarrogantie mee, waardoor Santokhi doet waar hij zin in heeft. “Hoe meer kritiek geleverd wordt, des te meer demonstreert hij dat hij op dezelfde toer doorgaat. Terwijl hij bliksemsgoed weet wat goed bestuur inhoudt. Als Caricom-voorzitter predikt hij dat, los van zijn andere verkiezingsbeloften.”
Ook de achtergrond van de president is van invloed op zijn handelen, meent Bhikharie. “Ik vermoed dat hij vanwege zijn opleiding hij niet anders kan besturen dan zoals dat hiërarchisch binnen de gewapende machten geschiedt: militaristisch en ondemocratisch. Vandaar de friends & family policy om dit mogelijk te maken.”
Onderzoek heeft volgens de psycholoog uitgewezen dat de meeste wereldleiders een antisociale persoonlijkheid hebben, wat vaak gepaard gaat met megalomanische trekken. “Je kunt je afvragen in hoeverre dit ook van toepassing is op onze politieke leiders, of althans een deel van ze. In geval van narcisme kan dat nog door de praktische gevolgen hiervan gebalanceerd worden. Maar de combinatie Santokhi en Brunswijk is negatief complementair.
Want beiden doen wat ze willen, los van elkaar, alsof ze boven wet en recht staan. Niemand is in staat ze te corrigeren. En wat aan de top gebeurt, sijpelt door naar beneden. Dus in feite is het een vorm van massahypnose, waardoor dezelfde bedriegers steeds weer worden gekozen.”
Massahypnose, narcisme, militaristisch en ondemocratisch zijn dus allemaal etiketten die Santokhi van zijn groeiende groep tegenstanders krijgt opgeplakt. Al deze benamingen zouden minder van belang zijn als hij de juiste deskundigen om zich heen zou hebben die hem kunnen adviseren en zouden helpen om Suriname uit de drek te trekken. Helaas blijkt het kader dat volgens Santokhi bij de VHP klaar zou staan om het land op te bouwen, helemaal niet te bestaan.
Ook niet binnen de diaspora in Nederland, die hij hoog heeft zitten. Dat was grootspraak tijdens de verkiezingscampagne. Niet voor niets slaagt Santokhi er bijvoorbeeld maar niet in om een nieuwe minister van Financiën en Planning te vinden, ter vervanging van de drie maanden geleden opgestapte Armand Achaibersing.
Hier straalt het gebrek aan daadkracht van de president vanaf. Zoals dat ook het geval is bij alle mogelijke andere problemen die inmiddels op hem af zijn gekomen: hij schuift het zoeken naar een oplossing vrijwel altijd voor zich uit en houdt de samenleving zoet door een commissie, werkgroep of platform in te stellen, waar je vaak niets meer van hoort. Daarnaast komt zijn zwakte naar voren doordat hij leden van zijn regering die een scheve schaats rijden, niet durft aan te spreken, laat staan ter verantwoording roept.
Halverwege de rit droomt Santokhi desondanks van een nieuw termijn als president. Zoals de zaken er nu voorstaan, valt het echter te betwijfelen of het volk hem in 2025 nog wel wil. Als hij denkt dat er geen alternatief is, dan vergist hij zich deerlijk. Maar het zijn uiteindelijk de kiezers die dat bepalen. Zover is het nog niet, het ligt aan Santokhi zelf om de uitkomst van de stembusstrijd in 2025 te bepalen. Als hij nu heel snel het roer drastisch omgooit en afrekent met zijn eigen mislukte verleden als president, is er nog hoop voor hem om zich als de verlossende redder op te werpen.
ANALYSE: ARMAND SNIJDERS
Abonneer op ons youtube kanaal.
Bedankt voor het kijken en abonneren.
'Suriname Nieuws Centrale'
| united news | Door: Redactie
