IS CORRUPTIE UIT TE ROEIEN IN SURINAME?
| united news | Door: Redactie
Auteur: Armand Snijders.
De corrupte figuren vallen de laatste tijd als rijpe appeltjes van de boom. Dat verbaast eigenlijk niemand, want de controlemechanismen van de overheid falen al jaren. Maar corruptie volledig uitroeien is een schier onmogelijke taak.
De voormalige Chinese minister van Landbouw, Tang Renjian, is vorige week in eigen land ter dood veroordeeld wegens het aannemen van 38 miljoen dollar aan steekpenningen. Ook in het verleden zijn heel wat andere politici en ambtenaren wegens corruptie tot dezelfde straf veroordeeld. Hoewel zulke maatregelen uiterst rigoureus zijn, wordt in Suriname met enige jaloezie gekeken naar de harde aanpak van de Aziatische grootmacht.
De
Toch gaat het soms mis, zoals recent bij de Melkcentrale NV, waar sinds 2018 voor vele miljoenen SRD’s aan melkpoeder is verdwenen. De volledige bedrijfsleiding en verschillende personeelsleden zijn gearresteerd, omdat zij bij de fraude betrokken waren en ervan hebben geprofiteerd.
Oud-president Chandrikapersad Santokhi, die de afgelopen vijf jaar verantwoordelijk was voor het reilen
Sterker nog: onder toenmalig minister Armand Achaibersing van Financiën en Planning werden de meeste deskundigen die daar werkzaam waren, “wegens gewijzigde beleidsinzichten”, aan de kant geschoven. En als er al misstanden aan het licht kwamen, werd geprobeerd die onder het tapijt te vegen. Dat voedde de toch al wijdverbreide corruptie alleen maar verder.
Door nu de vermoorde onschuld te spelen en te beweren dat hij nergens van wist, onderschat Santokhi de intelligentie van de Surinamers ernstig. Er liggen nog talloze dossiers uit zijn regeerperiode te wachten op onderzoek; de lijst is zelfs te lang om op te sommen – minstens 120 gevallen.
Bij vrijwel elk ministerie en bij tal van parastatale bedrijven en staats-NV’s bestaan in elk geval vermoedens of sterke aanwijzingen van onoorbare praktijken die om onderzoek schreeuwen.
Niet alleen om misstanden bloot te leggen, maar ook om aan te tonen dat er mogelijk niets onwettigs is gebeurd en dat personen, wier namen al breed over sociale media circuleren, definitief kunnen worden vrijgepleit.
Want ook dat moet worden gezegd: tegenwoordig ben je bij voorbaat al schuldig, enkel omdat grappenmakers je naam online door het slijk halen. En wie pech heeft, belandt zelfs in een cel zonder dat er degelijk onderzoek is verricht — vaak alleen omdat hij of zij tot de verkeerde politieke partij behoort.
President Jennifer Geerlings-Simons heeft de bestrijding van corruptie tot een van haar belangrijkste speerpunten gemaakt. De vraag is echter of het haar lukt die plaag – al is het maar deels – uit te bannen. Ook binnen haar eigen NDP bevinden zich immers grijpgrage haviken die overal een graantje van proberen mee te pikken. Zeggen dat je corruptie wilt bestrijden is één ding; het daadwerkelijk doen is iets heel anders. Want die ‘paarse haviken’ schakel je niet zomaar uit.
Het zou in elk geval bemoedigend zijn als, zodra er duidelijke aanwijzingen én bewijzen zijn, iedereen die willens en wetens de wet heeft overtreden zich voor de rechter moet verantwoorden. Of het nu gaat om een (gewezen) ambtenaar, parlementariër, minister of staatshoofd. De doodstraf mag in alle gevallen achterwege blijven, zolang er maar een passende straf volgt die recht doet aan de gepleegde daad — en die bovendien een afschrikwekkend effect heeft op anderen. Anders zal corruptie altijd onuitroeibaar blijven.
UNITEDNEWS|ANALYSE
| united news | Door: Redactie
