• zaterdag 12 July 2025
  • Het laatste nieuws uit Suriname

Blog Verkiezingen Suriname: ‘Verzoening en kansen voor Suriname’

| waterkant | Door: Redactie

[PODCAST] – Namens Waterkant was ik op maandag 30 juni te gast in de tuin van Paleis Huis Ten Bosch in De Haag, waar koning Willem-Alexander en zijn gezin de jaarlijkse zomerfotosessie afnamen. Hoe werkt dat? Media die zich aanmelden, maken ter plekke foto’s en beelden van de Oranjes zodat ze in de zomervakantie met rust gelaten kunnen worden. Algemeen bekend is dat de koning zijn vakanties in Griekenland viert. Soms verschenen er foto’s van hem in korte broek op sociale media, maar die waren door niet-journalisten gemaakt. Momenteel vertoeft hij in zijn vakantievilla in Kranidi.

Na afloop van de fotosessie

ondervroeg ik de koning en zijn vrouw, koningin Máxima voor een artikel op Waterkant.Net. Wat vinden ze van Suriname en zouden ze een bezoek aan het land willen brengen? Beiden antwoordden positief. Willem-Alexander haalde het bezoek van zijn moeder, prinses Beatrix, uit 1975 aan en zei dat Suriname voor haar het mooiste land was dat ze heeft bezocht. Máxima was vol lof over de vele Surinaamse Nederlanders die ze door de jaren heen heeft ontmoet. Beiden willen graag naar het voormalige wingewest komen, maar wanneer dat plaatsvindt, lieten ze in het midden.

Het is een publiek geheim dat achter de schermen

wordt gewedijverd voor een staatsbezoek van de koning aan Suriname, mogelijk nog dit jaar, rond de vijftigste viering van de staatkundige onafhankelijkheid. Dat bezoek kan een groot feest worden. Het biedt ook kansen op economisch vlak en mogelijkheden om het vastgelopen Surinaamse diasporabeleid nieuw leven in te blazen. Tegelijkertijd is een bezoek van de koning een goede gelegenheid om de band met Nederland aan te halen en aan verzoening te doen.

Van verzoening leek eveneens sprake op zondag 6 juli, toen Jennifer Simons in de Nationale Assemblee getrapt werd gekozen tot president. Ze moet alleen nog worden beëdigd – op 16 juli in de Anthony Nesty Sporthal – en kan daarna als eerste vrouw in het ambt aan de slag. In haar acceptatierede sprak Simons verzoenende woorden. ‘De steun van elke Surinamer hebben we nodig. In deze zaal betekent het, ongeacht de positie van waaruit we bezig zijn, wij onze bijdrage altijd leveren.’

Simons zei ‘niet veel woorden nodig te hebben’ en aan het werk te willen gaan. Iemand die wel meer woorden gebruikte, was vertrekkend president Chan Santokhi. Hij sprak over het vertrouwen van het volk dat hij tot aan de verkiezingen van 25 mei heeft gehad en de ‘overdracht van dat vertrouwen’ op 16 juli. Hij blikte terug op zijn presidentschap, die hij als ‘geen gemakkelijke periode’ omschreef. Naast momenten van trots, aldus Santokhi, die zei zich ervan bewust te zijn dat niet alles is gegaan zoals gehoopt.

‘Er zijn beslissingen genomen die achteraf gezien liever anders hadden gekund. Er zijn verwachtingen gewekt die niet altijd volledig zijn waargemaakt. En daarvoor nemen we onze verantwoordelijkheid,’ zei Santokhi, die benadrukte dat leiderschap niet alleen het claimen van successen maar ook ‘het erkennen van tekortkomingen’ betekent. Dat laatste vind ik erg belangrijk. Door dit uit te spreken, toonde Santokhi zelfinzicht en stelde hij zich voor het eerst in tijden kwetsbaar op. Zulke woorden zijn nodig om tot meer politieke rust te komen.

Het bezuinigingsbeleid en IMF-programma van Santokhi hebben er in Suriname hard ingehakt. Mensen hebben een extra armoedeval meegemaakt en de samenleving is daardoor nog extra onder druk komen te staan. Maar er is ook een positieve kant aan de zaak: door het IMF-programma is Suriname straks zo goed als schuldenvrij en kan de regering van Simons met een schone lei beginnen. Ook daar komen dan nieuwe kansen uit.

De verwachtingen zijn hooggespannen. Kan Jennifer Simons haar belofte ‘het anders te doen’ waar maken? De toekomst zal het uitwijzen, maar feit is wel dat de democratie in Suriname haar werk heeft gedaan. De kiezers hebben het bewezen dat het systeem een corrigerend vermogen heeft en vernieuwing voortbrengt, wat nieuwe kansen met zich meebrengt. Ook dat behoort tot de kracht van de democratie. De vreedzame machtsoverdracht in Paramaribo, die we deze week hebben gezien, is daar een mooi voorbeeld van. En ja, het democratische zaadje dat ooit door de Nederlanders is gepland bloeit nog steeds door als een sterke plant.

In aflevering elf van ‘Verkiezingen in Suriname, een podcast’ staan we stil bij de ontwikkelingen van de afgelopen weken. Beluister hem hier:

Kemal Rijken

Kemal Rijken is journalist, schrijver, presentator, historicus en politicoloog. Voor de verkiezingen van 25 mei 2025 reist hij af naar Suriname om verslag te doen in een blog op Waterkant.Net. Samen met collega Chris Aalberts maakt hij ‘Verkiezingen in Suriname, een podcast’ waarin ze vertellen van hun bevindingen in het land en op de actualiteit ingaan.

Rijken is werkzaam in Nederland en daarbuiten. Eerder schreef hij verschillende boeken, waaronder ‘Monarchie, koningshuizen in Europa vanaf 1940, geschiedenis, uitdagingen en overlevingskansen’, ‘Eigen Volk’, ‘Van der Laan, biografie van een burgemeester’ en ‘Roma’. Met Aalberts ging hij eerder naar de VS en Duitsland voor dezelfde podcastserie.

| waterkant | Door: Redactie