Vaderlandsliefde is geen kreet
| starnieuws | Door: Redactie
Kreten. Hoe vaak horen wij ze niet? “Houd Suriname schoon.” “Word iets in de maatschappij.” “Wees eerlijk.” “Ik houd van je.” Ze klinken prachtig, maar zonder inhoud en voorbeeld blijven het lege
woorden, loze kreten.Neem de kreet “Houd Suriname schoon.” Wat betekent dat eigenlijk? Schoonhouden gaat verder dan de stoep voor de voordeur aanvegen. Wie door de buurten loopt, ziet vaak mesthopen vol ratten en ander ongedierte. Elke dag komt er weer afval bij: etensresten, grofvuil, plastic zakjes, bekers, bakjes, alles op dezelfde hoop. Tegelijkertijd zijn we keurig opgevoed om binnenshuis netjes te zijn: schoenen uit, borden in de wasbak, bed opmaken zodra je opstaat, nooit met vuile kleren of ongebaad gaan slapen. Dat hebben we met de paplepel meegekregen. Wordt het niet nageleefd, dan volgen er sancties: een stemverheffing, herhaling, een
waarschuwing of zelfs een pakslaag tot het erin zit. Maar waarom geven we diezelfde zorg niet aan ons land?In de afgelopen jaren bezocht ik vijf Afrikaanse landen. Ik stond stomverbaasd over de netheid die ik daar aantrof. Geen zwerfvuil, geen bergen plastic. Niet alleen omdat plastic zakjes en cups er verboden zijn, maar omdat niemand het in zijn hoofd haalt om zijn land te vervuilen. Het waren landen met miljoenen inwoners, arm en rijk, en toch zag alles eruit om door een ringetje te halen.Ik had een andere perceptie en deelde daarom mijn verbazing met Surinaamse vrienden die al decennia in Afrika wonen. Hun antwoord was eenvoudig: dit wordt van jongs af aan aangeleerd. Net zoals tandenpoetsen en baden. Vaderlandsliefde is daar geen kreet, maar een alledaagse praktijk.Dat zette me aan het denken. Als we onze kinderen leren hun tanden te poetsen, hun bed op te maken of zich twee keer per dag te wassen, waarom zouden we hen niet ook leren hun land schoon en netjes te houden? Jong geleerd is oud gedaan geldt niet alleen voor persoonlijke hygiëne, maar net zo goed voor de zorg voor onze leefomgeving.En hetzelfde geldt voor eerlijkheid. “Wees eerlijk, jok niet”, zeggen we tegen onze kinderen. Maar als zij ons keer op keer betrappen op leugens, groot of klein, dan leren zij dat liegen de norm is. Zo wordt eerlijkheid een loze kreet. Net als “ik houd van je” terwijl je schreeuwt, slaat of iemand slecht behandelt. Net als “Houd Suriname schoon” terwijl je afval op straat gooit.Woorden krijgen pas waarde als ze worden ondersteund door daden.Vaderlandsliefde moet niet blijven bij een kreet. Het is opvoeding en opvoeding is voorbeeldgedrag. Het is iets dat wij onze kinderen en kleinkinderen dag in, dag uit moeten meegeven. Alleen dan worden woorden werkelijkheid.Hortence Deekman
| starnieuws | Door: Redactie
