
NDP–PL-samenwerking een wolf in schaapskleren
| waterkant | Door: Redactie
[INGEZONDEN] – Elf jaar na het historische moment waarop de Pertjajah Luhur (PL) op brute wijze uit de coalitie werd gezet, herinnert de partij zich met pijn maar ook met helderheid de gebeurtenissen van april 2014. Onder de vlag van samenwerking en vertrouwen bleek de Nationale Democratische Partij (NDP) slechts uit op politiek gewin, waarbij eerlijke partners als PL zonder pardon werden opgeofferd zodra ze niet langer in het straatje pasten.
14 april 2014 – Het begin van de coalitieoorlogTijdens de eerste begrotingsbehandeling van dat jaar weigerde de PL-fractie de presentielijst te tekenen. Daarmee werd het quorum geblokkeerd en kon het
15 april 2014 – De breuk wordt geforceerdPresident Desi Bouterse verbrak eenzijdig de samenwerking met PL en verzocht partijleider Paul Somohardjo en de PL-ministers hun portefeuilles in te leveren. In zijn verklaring noemde Bouterse Somohardjo ‘onbetrouwbaar’ en stelde dat de partij slechts uit was op eigen belang. Door deze actie verloor de regering haar comfortabele meerderheid en zakte naar een fragiele 26 van de 51 zetels in De Nationale Assemblee.
Politiek opportunisme blootgelegdCoalitievertegenwoordiger André Misiekaba sprak destijds over ‘chantage’
Als buitenstaander en oplettende burger wil ik benadrukken dat de manier waarop de Pertjajah Luhur door de NDP werd behandeld in 2014 alles zegt over hoe de NDP met haar politieke partners omgaat. Onder de VHP-regering werd PL altijd benaderd met respect en gelijkwaardigheid. Maar de NDP komt met zoete woorden wanneer ze je nodig heeft, en zodra je niet meer bruikbaar bent, word je afgedankt als nat hout. Dat is geen samenwerking, dat is misleiding.
Wat er in april 2014 gebeurde, was geen toeval maar een patroon. Het is een les voor iedereen: wees op je hoede voor partijen die alleen komen als ze wat van je nodig hebben. Politiek moet gebouwd zijn op vertrouwen, niet op manipulatie. De Pertjajah Luhur verdient erkenning voor haar standvastigheid, en Suriname verdient leiderschap dat het volk én haar partners serieus neemt.
Glenn Neslo
| waterkant | Door: Redactie