• zaterdag 02 August 2025
  • Het laatste nieuws uit Suriname
Mooie opinie, mooie filosofische gesprekken, maar daar heb ik niets aan!

Mooie opinie, mooie filosofische gesprekken, maar daar heb ik niets aan!

| starnieuws | Door: Redactie

De laatste tijd heb ik een aantal opiniestukken geschreven en gepubliceerd. Beschouwende artikelen over democratie, over waarheid en leugen, over luisteren en vriendschap, over macht en moraal. En hoewel ik die denkoefeningen
waardevol vind - het scherpt mijn geest, het dwingt tot helderheid - overvalt me nu een ongemakkelijke vraag: wat heeft de samenleving hier eigenlijk aan?Wat betekent het voor de moeder die haar maand moet rekken met SRD 5.000? Voor de vader die slapeloze nachten heeft vanwege de ziektekosten van zijn partner? Voor de grootouders die kinderen opvangen omdat de ouders uitgeput of afwezig zijn? Voor de werkende man of vrouw die dag in, dag uit ploetert zonder uitzicht?

En dan denk ik: al dat gepraat, al die prachtige woorden en ideeën - misschien is het tijd om ze kritisch te bevragen.

Niet uit cynisme, maar uit eerlijkheid.

1. De filosoof: denker of praatjesmaker?Filosofen hebben door de eeuwen heen hun nut bewezen. Ideeën als vrijheid, gelijkheid, afschaffing van de slavernij, actief en passief kiesrecht voor bepaalde groepen, rechten van LHBT (Lesbisch, Homoseksueel, Biseksueel, Transgender), mensenrechten zijn voortgekomen uit het denken van mensen die hun leven wijdden aan vragen in plaats van antwoorden. Dankzij hen ontstonden systemen als democratie, onderwijs en sociale rechtvaardigheid.Maar vandaag voelt het anders. In een tijd waarin zoveel mensen overleven in plaats van leven, lijkt filosofie soms een luxe. Iets voor academici, voor talkshows, voor mensen met tijd. Denken dat niet leidt tot doen, is hol. Woorden zonder handen zijn windvlagen.

Filosofie heeft pas waarde als ze landt in de werkelijkheid - als ze leidt tot beleid, tot hulp, tot verandering.

2. De politicus: vertegenwoordiger of belangenbehartiger?En dan de politici. Zij die zich graag tooien met grote ideeën en morele taal. Maar wat blijft daarvan over als je de slogans wegkrabt? Vaak dienen ze geen samenleving, maar een systeem. Of een netwerk. Of zichzelf.Politiek lijkt steeds meer een spel geworden, met woorden als pionnen. En ja, soms worden filosofen zelfs gebruikt om dat spel geloofwaardigheid te geven. Mooie taal als camouflage voor belangenpolitiek.

Maar ondertussen leeft de massa in onzekerheid. De middenklasse zakt weg, jongeren verliezen perspectief, ouderen leven in stilte en armoede. En als het misgaat, krijgen ze een voedselpakket. Dat is dan ‘zorg’.

3. De ware helden spreken nietDe mensen die écht het verschil maken, doen dat meestal zonder microfoon. Geen camera, geen column. Gewoon: elke dag opstaan, zorgen, doorzetten.De moeder die haar kinderen laat eten terwijl zij zelf honger heeft. De man die zijn vrouw verzorgt met liefde én schulden. De grootouders die hun spaargeld aanboren om hun kleinkinderen schoolboeken te geven.

Dat zijn de morele ankers van de samenleving. Zij redeneren niet - zij handelen. Niet uit theorie, maar uit noodzaak. En vaak zonder erkenning.

4. Een wereld zonder filosofen of politici?Zou dat kunnen? Een wereld zonder politici? Misschien… maar dan wel met chaos. Een wereld zonder filosofen? Dan missen we de spiegel. Want het denken helpt ons om richting te kiezen. Maar beide groepen verliezen hun waarde zodra ze zichzelf belangrijker gaan vinden dan hun doel: het dienen van de samenleving.

Als denken losraakt van de werkelijkheid en politiek losraakt van de bevolking, blijft er niets dan façade. Dan zijn het praatjesmakers en machtsspelers. Dan hebben mensen daar inderdaad niets aan.

5. Denken mag, maar alleen als het leidt tot doenDit stuk is ook maar een gedachte. Een reflectie. Misschien zelfs een aanklacht tegen mezelf. Want ook ik schrijf liever dan ik zwoeg. Ook ik vind woorden soms gemakkelijker dan daden.Maar misschien is dat precies waarom ik dit schrijf: omdat het denken niet mag eindigen bij het denken. Het moet overgaan in iets tastbaars. In rechtvaardigheid, in solidariteit, in eenvoud, in zorg.Filosofie is niet waardeloos - maar ze moet haar plek kennen. Politiek is niet slecht - maar ze moet haar dienstbaarheid hervinden.En ik? Ik hoop dat mijn woorden tenminste iemand aan het denken zetten. Niet om te blijven praten, maar om iets te doen.Ismaël Kalaykhan

| starnieuws | Door: Redactie