HET CHINESE FANTASIEVERHAAL VAN DE REGERING
| united news | Door: Redactie
Foto: President Santokhi vorig jaar tijdens zijn staatsbezoek aan China, bij zijn ambtgenoot Xi Jinping. | Auteur: Armand Snijders.
Nu de regeerperiode van president Chandrikapersad Santokhi ten einde loopt, zullen de vele verhalen over wat er is misgegaan naar buiten komen.
Eén daarvan is dat over de schuld van meer dan een half miljard dollar aan China. Want daar blijkt nog helemaal geen volledige schuldherschikkingsovereenkomst mee te zijn getekend, zoals wél werd beweerd.
Santokhi en minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, Internationale Business en Internationale Samenwerking hebben hoog bij laag beweerd dat dankzij hun inspanningen én het staatsbezoek aan China, de herschikking van
Dat werd onlangs – waarschijnlijk onbedoeld – bevestigd door minister Stanley Raghoebarsing van Financiën en Planning. Die zei opeens dat de onderhandelingen met de Chinezen over de betalingstermijnen en voorwaarden voor 2025 nog altijd in volle gang zijn.
Toch zou er eind vorig jaar een schuldherschikkingsovereenkomst zijn getekend met de Chinese ambassadeur Lin Ji in Suriname. Daarmee zou een einde gekomen zijn aan hét hoofdpijndossier waar Santokhi en zijn regering al sinds het begin mee opgescheept zaten. Maar wéér was
Het ging slechts om de zogenoemde fase 1 waarvoor werd getekend. Die heeft te maken met alle achterstanden die Suriname had lopen tot 2021 én herschikking van de betalingen die gedaan moesten worden in 2022 tot 2024. Er waren voor zowel de aflossingen als rentebetalingen nieuwe afspraken gemaakt. De details daarvan werden echter niet prijsgegeven.
Raghoebarsing zei recent dat nu dit traject is afgehandeld, Suriname aan fase 2 kan beginnen. En nu pas kan er gesproken worden over vervolgafspraken die nog vastgelegd dienen te worden. Daarmee duurt de verwarring voort die al tijden doelbewust wordt gecreëerd. Ogenschijnlijk om de bevolking op het verkeerde been te zetten. Want keer op keer is de indruk gewekt dat Suriname er helemaal uit was met de Chinezen. Dat was dus een pertinente leugen.
De Chinese schuld van ruim een half miljard dollar was een deel van de bijna vier miljard dollar aan verstrekte buitenlandse leningen die deels door de vorige regering waren achtergelaten. En die vanwege de financiële situatie van het land niet konden worden terugbetaald.
Het plan van Santokhi om deze schulden te herschikken en ook een forse korting daar op te krijgen, bleek in de praktijk lastiger dan het klonk. Geen enkele schuldeiser was van plan ook maar een cent in te leveren. Wel werden met veel landen en buitenlandse instellingen die nog geld van Suriname tegoed hadden, nieuwe en soepeler aflossingsafspraken gemaakt.
China lag het meeste dwars van allemaal. De grootmacht voelde er weinig voor om een deal te sluiten en al helemaal niet met een gevraagde korting op de schuld. Want dan zou ieder land dat in de beruchte Chinese schuldenval was getrapt dat ook willen. Eigenlijk vinden de Chinezen het wel prettig dat er landen zijn die de enorme schulden niet terug kan betalen. Daardoor behoudt ze immers haar grip op die landen.
De regering-Santokhi is doorlopend heel geheimzinnig geweest over de besprekingen met China. Via de Communicatiedienst Suriname (CDS) werd de afgelopen jaren verschillende malen verzekerd dat de schuldherschikking ieder moment rond zou komen, maar elke keer bleek dat een fabeltje.
Santokhi reisde in april vorig jaar zelfs met een zeer omvangrijke delegatie naar de Aziatische grootmacht. Het tweedaagse staatsbezoek, dat hij tegen alle protocollen in met ruim een week verlengde, had naar zijn zeggen en dat van de meegereisde Ramdin als belangrijkste doel om met president Xi Jinping eindelijk de herschikking te bezegelen, zodat beiden hun handtekeningen konden zetten.
Maar uit de gezamenlijke verklaring die vanuit China werd gegeven, bleek dat er heel iets anders was bereikt. Er waren slechts notulen getekend waarin de gesprekken waren vastgelegd, van een herschikkingsovereenkomst was nog absoluut geen sprake.
Ook werd gesteld dat was overeengekomen ‘om de administratieve afhandeling zo spoedig mogelijk te arrangeren, hetgeen een formalisatie van hetgeen thans is overeengekomen behelst’. Toch wilden Ramdin en Santokhi het volk doen geloven dat er een deal was gesloten, al moest de Bibis-minister later wel toegeven dat het allemaal toch wat anders in elkaar stak.
De verwarring was er desondanks niet minder om. De recente uitspraken van Raghoebarsing leiden in ieder geval niet tot verheldering. Het is aan de nieuwe regering om de Chinese lijken uit de kast te halen en de echte waarheid boven water te krijgen.
ANALYSE
| united news | Door: Redactie
