Een land dat zijn boeren laat vallen, verliest zijn toekomst
| starnieuws | Door: Redactie
Regering houdt poot stijf: geen subsidie voor rijstboerenDe beslissing van de regering om geen subsidie te verstrekken aan de rijstboeren is een gevaarlijk signaal, niet alleen voor de landbouwsector, maar voor heel
Suriname. Terwijl de rijstvelden in Nickerie de longen van onze voedselvoorziening vormen, kiest de regering ervoor haar rug toe te keren naar de mensen die letterlijk het land voeden.De rijstboer is geen last, maar een levensaderWie denkt dat subsidie een gunst is, begrijpt niet wat landbouw betekent. De rijstboer in Nickerie werkt onder zware omstandigheden, met stijgende kosten voor kunstmest, brandstof, arbeid en onderhoud. Terwijl de prijzen op de wereldmarkt schommelen, blijven lokale producenten vechten om het hoofd boven water te houden.Deze boeren dragen niet alleen bij aan onze nationale voedselzekerheid, maar ook aan werkgelegenheid, export en economische stabiliteit. Wanneer
zij ten onder gaan, zakt het hele land mee.Zonder steun dreigt Suriname zijn voedselsoevereiniteit te verliezenZonder gerichte overheidssteun worden boeren afhankelijk van commerciële leningen met hoge rentes, terwijl goedkope importrijst uit Azië de lokale markt overspoelt. Wat gebeurt er als steeds meer boeren afhaken? Minder productie, meer import, hogere prijzen voor de consument en groeiende armoede in het landbouwdistrict.Elke regering die weigert te investeren in haar boeren, kiest bewust voor afhankelijkheid van buitenlandse voedselketens. En dat is een risico dat Suriname zich niet kan permitteren.Subsidie is geen weggegooid geld, maar nationaal beleidIn elk ontwikkeld land wordt landbouw ondersteund, niet om boeren te verwennen, maar om voedselzekerheid te garanderen. Nederland, de VS, India - overal begrijpen regeringen dat boeren beschermen hetzelfde is als het volk beschermen.Subsidie betekent investeren in irrigatie, mechanisatie, opslag en duurzame productie. Het betekent ook boeren begeleiden naar hogere efficiëntie, betere afzetmarkten en eerlijkere prijzen.Tijd voor beleid met visie, niet trots zonder richtingEen regering die “de poot stijf houdt” zonder alternatieve oplossingen, toont geen kracht maar kortzichtigheid.Echte leiders durven te investeren in hun volk, vooral in de sectoren die het land draaiende houden. Suriname kan niet verder bouwen op olie en mijnbouw alleen. Zonder landbouw, zonder Nickerie, zonder de rijstvelden die generaties hebben gevoed, verliest ons land zijn ziel.SlotwoordDe rijstboer vraagt niet om luxe; hij vraagt om rechtvaardigheid, stabiliteit en erkenning. Wie de boer laat vallen, laat Suriname vallen.Het is tijd dat de regering ophoudt met beleid van afstand en begint met beleid van betrokkenheid. Want wie vandaag geen waarde hecht aan de rijstboer, zal morgen de schaarste op zijn bord voelen.Jaiprekash Ramratan
| starnieuws | Door: Redactie
