Column: Borrelpraat no. 894
| starnieuws | Door: Redactie
“Zo, broeders, dat was me een ophef in een gebarsten glas tokotoko watra.”“Ik kan uw beeldspraak niet volgen, meester.”“Des te beter. Probeer dan deze te volgen: ‘Bij de gratie der gratie heeft
de advocaat van de duivel zonder persoonlijke schriftelijke toestemming op humanitaire gronden een verzoek vol gratie voor zijn cliënten aangevraagd.”“Maar het Hoofd van de Natie zegt eerst dat zij zo een gratieverzoek niet had gezien.”“En op een buiten-protocollaire manier drukt meester-advocaat Kandai-hai de president een ontvangstbewijs van zijn ingediende verzoek onder haar neus, nog wel tijdens een herdenkingsbijeenkomst.”“Maar ze zat daar als partijvoorzitter.”“Mooi en waar en ook niet waar, maar je draagt eenmaal 24 uur je hoogste waardigheid. In haar geval: het staatshoofd.”“Zie je waarom ik steeds zal blijven zeggen: een staatshoofd mag tegelijkertijd geen enkele partij-politieke functie vervullen.”“Is dat
een van de Hervormingen die de tweede grootste politieke partij in ons land wil doorvoeren? Of zal het maar bij een oppervlakkige naam-aanpassing blijven?”“En dan de echtgenoot of echtgenote van een staatshoofd? Jullie kunnen je toch herinneren in wat voor probleem de echtgenoot van een Europese koningin voor het hele koningshuis had veroorzaakt?”“Oh ja, de Lockheed affaire.” “Maar nu we het eenmaal over de echtgenoot van…”“Nee, daarover een andere keer misschien, als hij weer iets onduidelijks doet.”“Maar dan is de uitoefening van het beroep van staatshoofd eentje waar je als mens eenzaam van wordt; je vereenzaamt. En met jou in feite ook je gezin.”“Klopt helemaal. Begrijp je nu de woorden over eenzaamheid die onze president uitte op die herdenkingsbijeenkomst? Hoe meer je met macht omkleed wordt, hoe minder gewoon mens je geacht wordt te zijn.”“Begrijp je nu waarom in het verleden keizers, pausen en koningen wel eens vaker vermomd, dus incognito, vooral ’s avonds de binnenstad ingingen om langs bars en kroegen te gaan om te horen hoe men daar over hen en hun zijn beleid dacht?”“Echt? Ook pausen?”“Jazeker, ook pausen. Je verliest in feite het echte contact met het volk en je wordt omringd door allerlei, vaak zogenaamde adviseurs die je hun kronkelgedachten influisteren en je beslissingen meer in hun voordeel laten nemen.”“Als je als staatshoofd een zwaarwichtige beslissing moet nemen, sta je er in feite alleen voor, want jouw handtekening komt eronder en geeft het besluit rechtskracht en uitvoeringskracht; niet die van die mooi pratende adviseurs.”“Dus als je als staatshoofd, koning, paus of keizer een verkeerde beslissing mocht hebben genomen, kan je moeilijk als excuus zeggen: ‘is door de schuld van die verkeerde adviezen die ik heb gevolgd.”“Klopt! Geen enkele rechtbank zal dat achteraf als een valide excuus accepteren. Jij hebt getekend, jij bent verantwoordelijk, jij wordt veroordeeld.”“Moet je alle adviezen dan in de wind slaan, want misschien zitten daar ook goede tussen.”“Goed opgemerkt, jongere borrelbroeder in ons midden. Dát is de kunst van een succesvolle top-manager, zoals een president behoort te zijn. Je moet naar de verschillende adviezen weten te luisteren, je daarbij niet door het ene of het andere laten meeslepen, de plusjes en de minnetjes weten te scheiden, om dan uiteindelijk de beslissing te nemen.”“Maar als niet een ieder het eens is met je beslissing?”“Je gaat vaker dan niet vaker tegenstanders van je beslissing krijgen, maar het ergste is als je als topper geen beslissing durft te nemen, want je bent bang voor tegenstand of je wil bijna iedereen achter je beslissing krijgen.”“Ik wil een concreet voorbeeld: stel ik moet een besluit nemen over het wel of niet voortgaan met het subsidiëren van een al tientallen jaren een zwaar verlieslat end staats-vliegbedrijf.”“Ja, oké. Ik ben je eerste adviseur: ‘president, we gaan door om met schaarse overheidsdollars subsidies geven en het bedrijf belooft dan alweer noodzakelijke maatregelen te nemen om winstgevend te worden.” “Mooi, als tweede voorstel: de stekker eruit, het bedrijf wordt failliet verklaard, alle schulden vervallen, de werknemers gaan met een afkoopregeling met ontslag en er wordt een nieuw staatsbedrijf opgericht.”“Ik heb een derde: zelfde als de tweede, maar er wordt geen nieuwe opgericht, anders begint dat oude liedje opnieuw.”“Als vierde wil ik noemen: het bedrijf gaat samensmelten met één of twee grote regionale vliegmaatschappijen: 49% aandelen gaan naar hen, 51% blijft bij ons. Zo meester, welk besluit zou u nemen?”“De weg van de minste weerstand is nummer 1, het vierde is wat ingewikkeld uit te voeren, want je hebt geen sterke onderhandelingspositie. Je sterkste troef is je mid-atlantische licentie.”“Ja, verder heb je niet eens eigen kisten; alleen maar gehuurde tweedehandse toestellen.”“Maar zijn we niet afhankelijk van de prijzen die buitenlandse bedrijven ons opleggen als we geen eigen vliegbedrijf hebben?”“Guyana heeft ook geen staats vliegbedrijf; je laat buitenlandse bedrijven met elkaar concurreren.”“Nou, zie dan met dit kleine voorbeeld hoe moeilijk het kan zijn om een bruikbare beslissing te nemen. En dan komt op je bureau een gratieverzoek op humanitaire gronden van drie decembermoorden-veroordeelden.”“Maar ze zijn inderdaad doodziek.”“Dat was al zo tijdens het vellen van hun vonnis. Toch heeft de rechtbank toen hun gevangenneming gelast, tegen humanitaire gronden in.”“Meester Jennifer stelt dat toen waarschijnlijk wraakneming boven menselijkheid bij de rechtbank speelde.”“Maar wat zou je dan nu als staatshoofd beslissen? Want het is wettelijk niet glashelder hoe zo een procedure van gratie moet geschieden: welke vereisten, welke loop der stukken, welke adviezen van welke instanties noodzakelijk en of van doorslaggevende aard zijn enzo, enzo.”“Ik zou het verzoek gewoon afwijzen, omdat het niet door elk der betrokkenen is ondertekend.”“Al zou dat kunnen leiden tot interne partij-problemen?"“So what? Ik zit daar toch niet om interne partijbelangen te dienen?” “Dan kramen mensen van hier en van daar allerlei sping-spang-spong opjuttende dingen uit. Ook vinden sommige van die lui van: wat komt die koning hier straks doen? Onze president had hem niet moeten uitnodigen.”“Dan kijk waar zij die dit stellen, veelal al tientallen jaren wonen en werken.”“Mag dat dan niet?”“Natuurlijk mag dat wel, stel je voor! Maar laat ze zich dan bezighouden met de interne dingen van hun land dáár. Wie schopt ze om steeds met onze interne zaken te bemoeien?”“Ja, dat hebben we hier al vaker gesteld: hier bemoeit met hier en daar bemoeit met daar.”“Een toast daarop. Proost.” Rappa
| starnieuws | Door: Redactie
