• woensdag 19 November 2025
  • Het laatste nieuws uit Suriname
Column: Welbegrepen eigenbelang

Column: Welbegrepen eigenbelang

| starnieuws | Door: Redactie

Tijdens de algemene politieke beschouwingen heeft president Jennifer Geerlings-Simons enkele verfrissende bespiegelingen over onder andere het grondbeleid en het onderwijs gedaan. Hopelijk zal zij het parlement kunnen overtuigen van de noodzaak van

de structurele veranderingen waarvan zij ons de contouren heeft geschetst. En dan hopen dat de nodige wetswijzigingen kunnen worden gerealiseerd op de genoemde beleidsgebieden. In ieder geval wil zij een moedige stap zetten om de heilloze weg die het grondbeleid opging om te buigen. Speculatie met grond en het wijzigen van het doel waarvoor grond uitgegeven is, zijn slechts twee van de zaken die zij tot het verleden wil doen behoren. Alleen maar het idee verdient al een daverend applaus.

Eeuwen al is de ongelijke verdeling van grond reden tot opstanden en zelfs revoluties in de wereld geweest. De Franse en

Cubaanse revolutie zijn daar twee sprekende voorbeelden van. In Suriname zijn de voorbeelden legio waarbij enkele superrijken in Suriname en Nederland, leunend tegen de grens van het onacceptabele, zich verder verrijkten ten koste van armen en middenklassers in Suriname. Haar opmerking dat, als je de grond niet gebruikt waarvoor die is aangevraagd, de grond dan teruggaat in de boezem van de staat, klinkt velen als muziek in de oren. Laten wij hopen dat voldoende volksvertegenwoordigers deze mening ook daadwerkelijk zijn toegedaan.

In een land waar planning niet de sterkste kant van opeenvolgende regeringen is, worden velen van ons vaak dubbel gepakt. Wij betalen vaak teveel voor een stuk grond, maar ook betalen wij mee wanneer weer eens de overheid grond tegen een woeker bedrag moet terugkopen van vriendjes en vriendinnetjes aan wie die grond ooit voor een appel en een ei werd verkocht. Het is dan ook toe te juichen dat onze president de niet transparante wijze waarop het zogenaamd grondconversie programma werd uitgevoerd, on hold heeft gezet. Laten bij het weder opstarten daarvan slechts degenen die daar echt voor in aanmerking komen het profijt daarvan hebben. Met haar opdeling van grond voor huisvesting, commerciële en industriële activiteiten, sociale doeleinden en landbouw, wil de president de grond nuttiger en zeker ook effectiever en efficiënter inzetten. Het lijkt mij dat alleen speculanten hier problemen mee zullen hebben. 

Wanneer de president aangeeft overheidsbedrijven te willen digitaliseren – om corruptie een halt toe te roepen - dan kan niemand het met haar oneens zijn; of u moet behoren tot de roversbende die al decennialang overheidsbedrijven heeft getransformeerd tot roversholen. Laten wij Suriname in de komende 50 jaar van onze srefidensi eindelijk maken tot het land dat Suriname reeds decennia geleden had moeten zijn: Een land waar het voor iedereen goed toeven is. Reeds is aangekondigd dat de leden van de Raden van Commissarissen bijgeschoold zullen worden over hun taakinhoud. Hopelijk worden de raden nu ook kleiner. Mag het zijn drie tot maximaal 5 personen?

Het is ook prijzenswaardig dat de president kijkt naar het Braziliaanse “Programma Bolsa Familia”, een programma voor gezinstoelage, om de armoedebestrijding in Suriname ter hand te nemen. Maar tijdens de algemene politieke beschouwingen was er een parlementariër die mij zeer imponeerde, de fractieleider van de BEP, Ronny Asabina.

Welke regeringen er ook aantreden steeds weer horen en hoorden wij het oude bekende liedje: “Er is geen geld.” 

Maar luisterend naar het gerespecteerd assembleelid Asabina kan slechts de vraag worden gesteld: “ Hadden opeenvolgende bestuurders onvoldoende financieel inzicht, of was het moedwillig blunderen?” Vaak hoorden wij de

vakbondsleider en econoom Armand Zunder tijdens gesprekken met de regering tamboereren dat de regeerders te veel naar de uitgave- en te weinig naar de inkomstenzijde kijken. Als klopt wat het assembleelid Asabina zegt, namelijk dat het herintroduceren van de rij- en voertuigen-belasting de staatskas srd 100 miljoen per jaar zal opleveren dan is de regering een dief van haar eigen portemonnee, neen ONZE portemonnees, door dit niet te doen.

Er zijn weinig burgers die in de voorste linie willen staan als het gaat om het betalen van belasting, maar het lijkt mij dat als men de indruk heeft dat de belastingmiddelen goed besteed worden, de bereidheid om te voldoen aan de

belastingplicht groter wordt.

Als er met de extra belastinginkomsten niet alleen infrastructurele werken worden aangepakt, maar ook de tot nu toe minderbedeelden op een geordende wijze ondersteuning wordt gegeven dan komt het onze totale bevolking ten

goede. Onder de minderbedeelde landgenoten worden dagelijks vele getalenteerde kinderen geboren. Als deze talenten niet worden ingezet voor het genieten van onderwijs, of het doen aan sport, kunst of arbeid, dan zou dat talent weleens aangewend kunnen worden om zich te specialiseren in een van de vele vormen van criminaliteit. Het is dus welbegrepen eigenbelang als zij daartoe in staat zijn, optimaal hun deel van de belasting betalen. Uiteraard zijn het de regeerders die de ontvangen belastinggelden zo prudent mogelijk moeten aanwenden. Zie daar de noodzaak van een gedigitaliseerde overheid op weg naar een beter Suriname.

Hans Breeveld

| starnieuws | Door: Redactie